ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΠΑΙΔΕΙΑ
Β’ ΚΥΚΛΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΩΝ
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΟΣ
Α. Ο συγγραφέας προσπαθεί να ανασκευάσει τη θεωρία που δέχεται ότι οι µετανάστες θεωρούνται στη χώρα µας και γενικά στην Ευρώπη ως οι κύριοι υπαίτιοι της εγκληµατικότητας και της ανεργίας. Καταρχήν, υποστηρίζει πως η µετανάστευση δηµιουργεί ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης στο χώρο της οικονομίας. Επίσης, και στον τοµέα της εγκληµατικότητας οι µετανάστες πάλι δεν είναι περισσότερο υπεύθυνοι από ό,τι οι αυτόχθονες πολίτες, γιατί στις ανεπτυγµένες καπιταλιστικές κοινωνίες η φτώχεια και η περιθωριοποίηση είναι οι πραγματικές αιτίες της παραβατικότητας. Συµπερασµατικά, ο αρθρογράφος θεωρεί ότι οι µετανάστες είναι θύματα της κοινωνικής κρίσης που οφείλεται κυρίως στην ασυδοσία της ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας της αγοράς, ενώ ταυτόχρονα αποτελούν τα εξιλαστήρια θύµατα μιας πολιτικής μετάθεσης ευθυνών. ( λέξεις 110)
Β1. ΘΠ: «Ας ξεκινήσουμε … χώρας μας»
ΣΧ: «Αν πάρουμε … στους πρώτους»
ΠΚ: «Αλλά αν … στη χώρα μας»
Τρόποι ανάπτυξης:
Αίτιο-αποτέλεσμα: Αν πάρουμε υπόψη … η φτηνή εργασία ενισχύει …
Παραδείγματα: «είσοδος προσφύγων μετά τη μικρασιατική καταστροφή ..», «οικοδομικός κλάδος»
Αντίθεση: «Αλλά αν …», «μειώνει παρά αυξάνει …»
Β2. α) υπαίτιοι = υπεύθυνοι, φταίχτες, θύτες
απήχηση = διάδοση, αποδοχή
αμείβονται = πληρώνονται,
ατονούσαν = αμβλύνονται, μειώνονται
δυσκολίες = δυσχέρειες, προβλήματα
β) διασύνδεση: δια + συνδέω: συνδετήρας, σύνδεσμος
απογείωση: από + γειώνοµαι < γη: γεωγραφία, γεωλόγος
μετάθεσης: μετά + θέση < τίθηµι: θετικός, πρόθεση
ξενοφοβική: ξένος + φόβος: φοβισμένος
επαναλαμβάνω: επί + ανά + λαμβάνω: ανάληψη
Β3. ΧΣ: Το ζήτημα της μετανάστευσης στην Ελλάδα
ΜΣ: Ποιος φοβάται τους μετανάστες;
Οι μύθοι … της μετανάστευσης στην Ελλάδα!
Γ. Παραγωγή λόγου
Πρόλογος
Προσφώνηση: Φίλοι Συμμαθητές
- Αναφορά στα πρόσφατα κρούσματα ξενοφοβίας εναντίον μεταναστών, ως αφορμή για τον προβληματισμό σας σχετικά με την επικινδυνότητα του φαινομένου και τα κοινωνικά αίτια που το προκαλούν.
- Η άνοδος του ρατσισμού και τις ξενοφοβίας ως σύμπτωμα της ευρύτερης κρίσης κοινωνικών αξιών που μαστίζει τις σύγχρονες κοινωνίες.
Κυρίως Θέμα:
Αίτια του φαινομένου:
• Τα στερεότυπα τα μαθαίνουμε ασυνείδητα από το άμεσο περιβάλλον στο οποίο ζούμε. Δύο είναι οι παράγοντες που διαδραματίζουν θεμελιακό ρόλο σε αυτή την ενσωμάτωση: η ανατροφή από την οικογένεια και η εκπαίδευση.
• Μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον η επανάληψη αυτών των πάγιων και απόλυτων αντιλήψεων διδάσκονται στα παιδιά, τα οποία δεν έχουν ακόμη ανεπτυγμένη κρίση, ώστε να ερευνήσουν την αλήθεια αυτών των ισχυρισμών. Με αυτό τον τρόπο εδραιώνονται στη σκέψη και είναι πλέον δύσκολο να αμφισβητηθούν.
• Η εκπαίδευση αναπαράγει ευρύτερα κοινωνικά στερεότυπα μέσα από τα σχολικά βιβλία σχετικά με το έθνος ή την κοινωνία και εδραιώνει κατά κάποιο τρόπο αξίες και πεποιθήσεις. Επίσης, πολλές φορές το εκπαιδευτικό σύστημα αδυνατεί να καταστήσει σαφές στα παιδιά τις αντίθετες προς τα στερεότυπα αξίες, όπως αυτές της δημοκρατίας, της ισότητας, της ανοχής και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
• Η κρίση της δημοκρατίας δημιούργησε το υπόβαθρο για την ανάπτυξη αντιδημοκρατικών απόψεων που υπονομεύουν τις αξίες της ισότητας, των ελευθεριών και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
• Η κατάρρευση του κοινωνικού ιδεώδους που δημιουργούσαν τα κατάλληλα στηρίγματα της κοινωνικής αλληλεγγύης και η άνοδος του ατομικισμού και του ωφελιμισμού, που χρησιμοποιούν το ρατσισμό ως πρόσχημα για την οικονομική εκμετάλλευση των μεταναστών.
• Ο ρατσισμός λειτουργεί σκόπιμα πολλές φορές ως μέσο εκτόνωσης κοινωνικών προβλημάτων και γενικευμένης κοινωνικής δυσφορίας, σύμφωνα με μια λογική μετάθεσης των ευθυνών και εξεύρεσης εξιλαστήριων θυμάτων.
• Η σοβαρότητα της οικονομικής κρίσης και η συνακόλουθη μαζική ανεργία δημιουργεί ένα αίσθημα ανασφάλειας και δυσαρέσκειας των πολιτών.
• Η γενικευμένη προπαγάνδα που ασκείται από μια ανεύθυνη μερίδα των Μ.Μ.Ε. που συστηματικά προβάλλει τους «ξένους» ως αποκλειστική αιτία της εγκληματικότητας.
• Η εμφάνιση φαινομένων ακραίου εθνικισμού και σωβινισμού.
Συνέπειες (ως μεταβατική παράγραφος): οικονομική εκμετάλλευση, μαζική ανεργία στις χώρες υποδοχής, προβλήματα πολιτιστικά (διαφορετική θρησκεία, ασυμβατότητα τρόπους ζωής), άνοδος της περιθωριοποίησης και της γκετοποίησης, αύξηση των κρουσμάτων ρατσισμού και ξενοφοβίας.
Τρόποι με τους οποίους ο πολίτης θα μπορούσε να βοηθήσει στην ομαλή ένταξη των μεταναστών:
Κοινωνία:
• Ευαισθητοποίηση και πολιτική διαμαρτυρία των πολιτών ενάντια στον εφησυχασμό και την αδιαφορία.
• Υποστήριξη πολιτικών σχηματισμών που δεν προάγουν την ξενοφοβία, αλλά που αντιμετωπίζουν με λογική και νηφαλιότητα το πρόβλημα.
• Αντιμετώπιση με σκεπτικισμό των φορέων (λ.χ. των ΜΜΕ) ή μεμονωμένων ανθρώπων που κατηγορούν τους «ξένους» για όλα σχεδόν τα προβλήματα που αφορούν μια κοινωνία (ανεργία, εγκληματικότητα, απώλεια εθνικής ταυτότητας).
• Πίστη στις αρχές της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ανθρωπισμού.
• Συνυπολογισμός ότι οι μετανάστες είναι άνθρωποι που έχουν υποφέρει πολλά και βρίσκονται τις περισσότερες φορές σε δεινή κατάσταση και έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν την πατρίδα και τους δικούς τους μόνο και μόνο για να επιβιώσουν.
• Προσπάθεια διαφώτισης και ευαισθητοποίησης για το πρόβλημα της μετανάστευσης της μικρής ή μεγάλης κοινωνικής ή επαγγελματικής ομάδας που ζούμε.
• Προτού κρίνουμε τους μετανάστες ή εκφράσουμε τη δυσφορία για την παρουσία τους, να σκεφτόμαστε ότι έχουμε υπάρξει έθνος μεταναστών, και ότι πολλοί Έλληνες βρέθηκαν στο κοντινό παρελθόν σε παρόμοιες καταστάσεις (μετανάστες στη Γερμανία, Αυστραλία, Αμερική).
• Αποδοχή του γεγονότος ότι στην εποχή της παγκοσμιοποίησης είμαστε πλέον υποχρεωμένοι να ζούμε σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες, και ότι αυτό δεν είναι απαραίτητα αρνητικό, αλλά προωθεί τον πολιτισμό και την επικοινωνία.
• Συνυπολογισμός των θετικών στοιχείων που η εργασία των μεταναστών προσφέρει στην εθνική οικονομία (αύξηση της ανταγωνιστικότητας, μείωση του κόστους εργασίας, κάλυψη εργασιακών αναγκών, εισφορές σε ταμεία και ασφαλιστικούς φορείς).
Πολιτεία:
• Προσπάθεια προστασίας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ιδιαίτερα των μειονοτήτων.
• Κατοχύρωση των πολιτικών και οικονομικών δικαιωμάτων των μεταναστών.
• Ενίσχυση του ρόλου των Διεθνών Ανθρωπιστικών οργανισμών και κινημάτων.
Εκπαίδευση:
• Να προβλεφθούν στα σχολικά προγράμματα μαθήματα πολιτικής και ιστορικής αγωγής (διαπολιτιστμική εκπαίδευση).
• Οι νέοι να μυηθούν στις αρχές στις οποίες βασίζεται μια δημοκρατική κοινωνία και κυρίως στα ιδεώδη του Διαφωτισμού που επιτάσσει ανοχή στην ετερότητα και σεβασμό των άλλων.
Επίλογος: Ο ρατσισμός, ως κοινωνική συμπεριφορά, αναιρεί κάθε αξίωση εγκυρότητας του πολιτισμού και αναστέλλει κάθε προσπάθεια προόδου και εκσυγχρονισμού. Γι’ αυτό απαιτείται η συντονισμένη προσπάθεια όλων των κοινωνικών φορέων για την περιστολή και την ολοκληρωτική εξάλειψη του φαινομένου.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας!
